جناب آقای چمران؟ مگر شما برادر همان دکترِ شهیدی نیستید که در مناجات های مکتوبش گفت:
"خدایا!
نگذار دروغ بگویم، زیرا دروغ ظلم کثیفی است.
هدایتم کن! زیرا می دانم که گمراهی چه بلای خطرناکی است.
محتاجم مکن که تهمت به کسی بزنم، زیرا تهمت، خیانت ظالمانه ای است.
ما را ببخش، به خاطر گناهانی که ما را احاطه کرده و خود از آن آگاهی نداریم."
شهید چمران.
حالا شما به چه شما محتاج شده اید؟ قدرت؟ منصب؟
نمی دانید که الملک یبقی مع الکفر و لایبقی مع الظلم؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر